Ευτυχία, ευημερία, μια συνεχής ηδονή η οποία φιλοσοφήθηκε από σπουδαίους του είδους τους. Περί νοήματός της και ερμηνεία υπήρχαν διαφωνίες, πόσο μάλλον στις μέρες μας, όπου έχουμε περιπλέξει τα πάντα, ακυρώνοντας πολλές φορές την υπόστασή τους.

Στην φύση τους, όλα είναι απλά. Κατέλήξαν πολύπλοκα και τώρα πια είναι στο χέρι του ή καλύτερα στο κεφάλι του καθενός να βαδίσουν προς την αρχική τους κατάσταση και έννοια.

Ο οποιοσδήποτε θα ήταν ευτυχισμένος ακολουθώντας την καρδιά του και αφουγκράζοντας την ηχώ της ύπαρξής του που του υποδεικνύει τι είναι καλό για τον ίδιο. Τα ανθρώπινα ένστικτα όμως τα οποία εξελίχθηκαν συλλογικά, ταυτίστηκαν πιο πολύ με τα πρέπει, παρά με τα θέλω, και το φαινόμενο της κοινωνικής προσαρμογής απέτυχε μες στην επιτυχία του, καθώς τα πρότυπα άρχισαν να εξυπηρετούν λάθος σκοπούς.

Και η πλειοψηφία των ανθρώπων για να γίνει αποδεκτή κυνηγά το τίτλο 'κανονικός' θυσιάζοντας και καταπιέζοντας επιθυμίες του κι ερωτήματα στο βωμό της κανονικότητας.

Μα φυσικά, όλα είναι σχετικά. Ότι θεωρείται κανονικό από κάποιον, δεν είναι κανονικό για τους υπόλοιπους. Για παράδειγμα, τα ήθη κάποιων φυλών να στιγματίζουν συμβολικά τα σώματα των μικρών παιδιών τους ίσως ακούγεται απάνθρωπο και αποκρουστικό, μα γι' αυτούς θα ήταν αδιανόητο να αφήσουν το παιδί τους με έναν ξένο για να πάνε να βασανίσουνε τον εαυτό τους σε μια δουλειά που μισούν για να πληρώσουνε τον 'ξένο'.

Οι σκέψεις καθορίζουν τα συναισθήματα και τα συναισθήματα προσελκύουν ομόηχες σκέψεις. Είσαι ό,τι σκέφτεσαι.

Οπότε, αν το συναίσθημα της ευτυχίας δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες, θα μπορούσες να είσαι ευτυχισμένος, ακριβώς αυτή την στιγμή, εδώ και τώρα. Ολοκληρωμένος, ευδαίμων, που δεν χάνει τον ψυχικό του πλούτο με το τι, ή τι δεν τον περιτρυγυρίζει.

Ο κόσμος ίσως  άρχιζε να σε θεωρεί τρελό βέβαια διότι η συναισθηματική του κατάσταση εξαρτάται κυρίως από γεγονότα, οπότε για να είσαι ευτυχισμένος, ορισμένες συνθήκες θα πρέπει να προκαλούν αυτήν την ευχαρίστηση. Εννοώντας, δεν μπορείς να ευτυχείς για κάποιο λόγο που δεν είναι λογικός προς αυτούς και φυσικά δεν μπορείς να ευτυχείς χωρίς καθόλου λόγους!

Άνθρωποι που προβάλλουν την ακατανόητη ευτυχία τους περνάν ως ψεύτικοι ή διαταραγμένοι και κάποιοι ίσως απομακρύνονται από αυτούς καθώς φοβούνται όλα τα παραπάνω.

Στη τελική ανάλυση, για να προσαρμοστείς πρέπει να αντιληφθείς την ευτυχία σου ως τρέλα ή να την κρύψεις, κάτι που θα στερούσε το βαθμό της έως και θα την εξάλειπτε.

Ας μην μπερδεύουμε την ευτυχία με την ευγνωμοσύνη ή τον προσωρινό κορεσμό των αναγκών μας. Μπορεί να μοιάζουν μα όχι στη διάρκεια και στην ανεξαρτησία τους.

Υπάρχει μια απώλεια σχετικότητας μεταξύ αναγκών και ευτυχίας, της οποίας το κλειδί που ανοίγει την χρυσή πύλη του νου, είναι ο ίδιος ο νους.

Όλα είναι στο μυαλό.

Τι κατευθύνει το δικό σου;

Χμμ..

Είναι σχεδόν προκαθορισμένο ότι θα βιώσουμε μια μεγάλη γκάμα συναισθημάτων και θα τα μεταλλάξουμε με το δικό μας πνευματικό αποτύπωμα, μεταδίδοντάς τα και μετατρέποντάς τα από αιτιατά σε αίτια και ούτω καθ' εξής.

Ελπίζω το νόημα που βγαίνει να είναι ότι κατ' αρχάς δεν υπάρχει νόημα.

Εν κατακλείδι, αφού για να είσαι ευτυχής πρέπει να είσαι παράφρων, εάν δεν είσαι παράφρων, δεν είσαι και αληθινά ευτυχής

Ειδάλλως, η δήλωση είναι λανθασμένη.

Και η απόφαση της γνώμης αυτής κυβερνά το μυαλό σου.

Είσαι ό,τι σκέφτεσαι ότι είσαι.

Μα είναι αυτό που πραγματικά είσαι γνωστό σε σένα;

Αν δεν είσαι σίγουρος ότι αντιλαμβάνεσαι πλήρως αυτό που είσαι...παραμένεις ο ίδιος που νομίζες;